Możliwość ujmowania w kosztach podatkowych hipotetycznych odsetek
Kwestię tzw. hipotetycznych odsetek, stanowiących koszty uzyskania przychodów, reguluje art. 15cb ustawy o PDOP.
Z przepisów tych wynika, że w spółce za koszt uzyskania przychodów uznaje się również kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej NBP obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty:
- dopłaty wniesionej do spółki w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach lub
- zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki.
Powyższy koszt przysługuje w roku wniesienia dopłaty lub podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych. Łączna kwota kosztów uzyskania przychodów odliczona w roku podatkowym z ww. tytułów nie może przekroczyć kwoty 250.000 zł.
|
Podatnicy CIT nie mogą skorzystać z preferencji polegającej na zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów hipotetycznych odsetek od dopłat i zysków przeznaczonych na pokrycie straty bilansowej.
|
Ponadto hipotetyczne odsetki mogą być ujęte w kosztach podatkowych, jeżeli zwrot dopłaty lub podział i wypłata zysku nastąpi nie wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym ta dopłata została wniesiona do spółki albo została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce (art. 15cb ust. 5 ustawy o PDOP). Do naruszenia tego warunku odniósł się podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów (dalej: MF) w piśmie z 8 lipca 2020 r. (nr DD5.8201.4.2020.AM), będącym odpowiedzią na interpelację poselską nr 1075. Jak czytamy w tym piśmie:
"(...) W sytuacji (...), gdy podatnik najpierw zatrzyma dopłaty i zysk w spółce i rozliczy koszt podatkowy hipotetycznych odsetek, a następnie po upływie roku przeznaczy zysk na pokrycie straty finansowej, to naruszy warunki ulgi i będzie musiał skorygować dokonane odliczenie poprzez rozpoznawanie na bieżąco przychodu w wysokości wartości hipotetycznych odsetek uprzednio zaliczonych do KUP. (...)"
Przypominamy, że przepisy dotyczące hipotetycznych odsetek stosuje się po raz pierwszy do roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2019 r. Stosuje się je również do wniesionych dopłat oraz zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy po dniu 31 grudnia 2018 r. W takim przypadku za rok wniesienia dopłaty lub przekazania zysku przyjmuje się rok podatkowy rozpoczęty po dniu 31 grudnia 2019 r.
Część zysku przekazana na kapitał zapasowy a hipotetyczne odsetki
Jak już wskazano, jednym z warunków ujmowania w kosztach podatkowych hipotetycznych odsetek jest przekazanie zysku na kapitał zapasowy. Nie oznacza to jednak, że musi to być cały zysk wypracowany za dany rok obrotowy. Może to być jego część, np. pozostała po wypłacie dywidendy wspólnikom. Co jednak ważne, ww. preferencja (tj. ujmowanie w kosztach podatkowych hipotetycznych odsetek) dotyczy tej części zysku, która została przekazana na kapitał zapasowy. Podobnie wynika np. z interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 21 stycznia 2022 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.575.2021.1.AW. Zdaniem organu podatkowego:
"(...) Spółce w zeznaniu CIT-8 za 2021 rok będzie przysługiwać prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kwoty odpowiadającej iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym 2020 r. powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty zysku za rok 2019 r. (...) pozostawionego na kapitale rezerwowym po wypłacie dywidendy w październiku 2021 r., albowiem zysk Spółki za 2019 r., który przeznaczyła na kapitał rezerwowy, będzie pomniejszony o wypłatę dywidend w roku podatkowym 2020 oraz 2021 r. i nie będą planowane w odniesieniu do tego zysku dalsze wypłaty dywidend. (...)"
W naszej opinii, analogicznie będzie w sytuacji, gdy część wypracowanego za dany rok obrotowy zysku netto zostanie przekazana na kapitał zapasowy, a część np. na pokrycie straty bilansowej (jak już wskazano, podatnicy nie mogą zaliczać do kosztów uzyskania przychodów hipotetycznych odsetek w odniesieniu m.in. do zysków przeznaczonych na pokrycie straty bilansowej). Omawiana preferencja będzie dotyczyć tej części zysku netto, która zostanie przekazana na kapitał zapasowy.