| Z odpowiedzi udzielonej naszemu Wydawnictwu przez Ministerstwo Finansów (dalej: MF) wynika, że spółki nieruchomościowe mogą dla celów podatkowych ustalać wyższe stawki amortyzacyjne niż dla celów rachunkowych. Co jednak istotne, do kosztów uzyskania przychodów spółki te mogą zaliczać jedynie tylko taką część dokonanego odpisu amortyzacyjnego, która nie przekracza odpisu amortyzacyjnego przyjętego dla celów rachunkowych.
|
Jak wynika z art. 15 ust. 6 ustawy PDOP oraz odpowiednio art. 22 ust. 8 ustawy o PDOF, w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki (przepis ten wszedł w życie od 1 stycznia 2022 r.).
Zwróciliśmy się do MF z pytaniem, czy zgodnie z ww. przepisami, w spółkach nieruchomościowych dopuszczalna jest sytuacja, aby stawki podatkowe były wyższe od stawek bilansowych. Przypomnijmy, że Dyrektor KIS zaprezentował w tej kwestii odmienne stanowisko w interpretacjach indywidualnych z 22 listopada 2022 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.642.2022.2.KKA i z 24 października 2022 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.485.2022.1.DD.
Z pierwszej z przywołanych interpretacji wynika jednoznacznie, że przyjęte przez jednostkę bilansowe stawki amortyzacyjne wyznaczają jednocześnie maksymalne stawki podatkowe. Z kolei w interpretacji z 24 października 2022 r. dopuszczono stosowanie dla celów podatkowych wyższych stawek amortyzacyjnych niż dla celów rachunkowych, sprowadzając skutki ww. przepisu jedynie do ograniczenia kwoty odpisu zaliczanej do kosztów uzyskania przychodów.
W dniu 15 marca 2023 r. MF udzieliło następujących wyjaśnień:
"(...) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej prawidłowo wskazał w interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2022 r., że: "Wprowadzona zmiana w praktyce oznacza, że podatkowe odpisy amortyzacyjne ujmowane w kosztach uzyskania przychodów nie mogą być wyższe od odpisów dokonywanych na podstawie przepisów o rachunkowości. Ustalenie przedmiotowego limitu polega zatem na wyliczeniu podatkowych odpisów amortyzacyjnych i ich porównaniu z odpisami obliczonymi na podstawie przepisów o rachunkowości, przy czym wartość odpisów amortyzacyjnych, jaka może być uznana za koszt uzyskania przychodów, nie może być wyższa od wartości wyliczonej na podstawie prawa bilansowego."
Celem art. 15 ust. 6 ustawy o CIT nie jest ograniczenie możliwości rozpoznania w wyniku podatkowym kwoty odpisów amortyzacyjnych, ale ewentualne zmniejszenie tej kwoty o różnicę w kwocie podatkowych odpisów amortyzacyjnych i rachunkowych odpisów amortyzacyjnych. Zamierzony przez ustawodawcę cel mógłby być osiągnięty również poprzez obniżenie podatkowych stawek amortyzacyjnych, o czym mowa w (...) uzasadnieniu do ustawy.
Jednak nie jest błędem pozostawienie ich na tym samym poziomie, ale przy zaliczeniu odpowiednio niższej kwoty w koszty uzyskania przychodu. Natomiast art. 22 ust. 8 ustawy PIT stanowi, co do zasady, o możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, jeżeli odpisy te dokonywane są zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 22a-22o ustawy PIT oraz nie podlegają wyłączeniu z kosztów, na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy PIT.
Wprowadzona od 1 stycznia 2022 r. zmiana, poprzez dodanie drugiego zdania do tego przepisu, wprowadza ograniczenie w prawie zaliczania przez spółki nieruchomościowe do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dotyczących środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji. Zgodnie z tą normą, spółka nieruchomościowa może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy określone zgodnie z art. 22a-22o ustawy PIT, tylko do kwoty dokonywanych odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych z tytułu zużycia środków trwałych, które - na podstawie przepisów o rachunkowości - w danym roku podatkowym obciążają wynik finansowy tej jednostki. Sytuacja prawnopodatkowa w zakresie ustawy PIT jest zatem analogiczna jak w przypadku ustawy o CIT.
Z uwagi na powyższe, stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej przedstawione w interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2022 r. jest prawidłowe. Oznacza to, że zgodnie z przytoczonymi przepisami, przyjęte przez podatnika bilansowe odpisy amortyzacyjne wyznaczają jednocześnie maksymalne podatkowe odpisy amortyzacyjne, zatem w przypadku stosowania dla celów podatkowych wyższych stawek amortyzacyjnych niż dla celów rachunkowych, do kosztów uzyskania przychodów podatnik może zaliczyć jedynie taką część dokonanego odpisu, która nie przekracza odpisu amortyzacyjnego przyjętego dla celów rachunkowych."
