Wydatki ponoszone w związku z dbałością o zdrowie pracowników (tj. na: zakup usług fizjoterapeuty/masażysty dla pracowników, zakup materiałów do gabinetu masażu oraz na bieżące utrzymanie gabinetu fizjoterapeutycznego) mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy jako tzw. koszty pośrednie.
|
(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 lutego 2023 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.870.2022.2.ZK)
Stan faktyczny i stanowisko podatnika
W rozpatrywanej sprawie spółka, w ramach propagowania zdrowego stylu życia i dbałości o kulturę fizyczną pracowników, wdrożyła szereg programów mających na celu ich aktywizację fizyczną, obniżenie poziomu stresu, zachowanie dobrego stanu zdrowia (zarówno fizycznego, jak i psychicznego). Jedną z inicjatyw wdrożonych przez spółkę w tym zakresie były zajęcia antystresowe i relaksacyjne, m.in. masaże kręgosłupa. W tym celu spółka urządziła gabinet fizjoterapeutyczny (gabinet ten znajdował się w siedzibie spółki) i ponosiła wydatki m.in. na:
- fizjoterapeutę/masażystę (który w określonych godzinach świadczył usługi rehabilitacyjne polegające na masażach kręgosłupa pracowników w ww. gabinecie),
- materiały do gabinetu masażu,
- bieżące koszty utrzymania ww. gabinetu w proporcji do wynajmowanej powierzchni biurowo-użytkowej.
Spółka nie monitorowała w żaden sposób, którzy pracownicy skorzystali z ww. usług oraz w jakim zakresie. Ostatecznie pracownicy i tak byli rozliczani z efektów swojej pracy (np. na podstawie zakończonych z sukcesem projektów), zgodnie z modelem zarządzania, a nie z liczby godzin spędzonych w pracy. Spółka zapytała organ podatkowy, czy ww. wydatki może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jako tzw. koszty pośrednie.
Zdaniem spółki, odpowiedź na to pytanie jest twierdząca. Spółka uważała bowiem, że poniesione na ww. cel wydatki (sfinansowane ze środków obrotowych) są ponoszone w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jej zdaniem, umożliwienie pracownikom korzystania z gabinetu masażu służy w sposób pośredni pracodawcy, poprzez zmniejszenie ryzyka spadku kreatywności, produktywności, wydajności w pracy. Ma się to przyczynić do zwiększenia osiąganych przez spółkę przychodów, gdyż jej podstawowym "kapitałem" są pracownicy, a od ich wydajności w pracy zależą przychody spółki. Z uwagi na charakter pracy brak dolegliwości związanych z kręgosłupem ma potencjalnie duży wpływ na wydajność, a nawet i samą obecność w pracy pracowników spółki.
Stanowisko Dyrektora KIS
Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe i jednocześnie wskazał, że na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów ustawowo wyłączonych z tych kosztów.
Zdaniem organu podatkowego, należy badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodów (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów). Bez znaczenia jest przy tym to, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.
Organ podatkowy podkreślił, że o tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. To na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Według Dyrektora KIS, uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony.
W zakresie tzw. kosztów pośrednich organ podatkowy stwierdził, iż:
"(...) do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Kosztami takimi są więc w szczególności wydatki związane z całokształtem działalności podatnika, wynikające z konieczności wywiązywania się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa, czy warunkujące prowadzenie tej działalności. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. W konsekwencji taki koszt będzie potrącalny w momencie poniesienia (...)."