Art. 19. 1. Świadczenie rehabilitacyjne wynosi 90% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres pierwszych trzech miesięcy, 75% tej podstawy za pozostały okres, a jeżeli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży - 100% tej podstawy.
2. Dla celów obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjęta do obliczenia tego świadczenia podlega waloryzacji według następujących zasad:
1) jeżeli pierwszy dzień okresu, na który przyznano świadczenie rehabilitacyjne, przypada w I kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjęta do obliczenia tego świadczenia ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego dla celów emerytalnych w III kwartale w stosunku do I kwartału ubiegłego roku kalendarzowego;
2) jeżeli pierwszy dzień okresu, na który przyznano świadczenie rehabilitacyjne, przypada w II kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjęta do obliczenia tego świadczenia ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego dla celów emerytalnych w IV kwartale w stosunku do II kwartału ubiegłego roku kalendarzowego;
3) jeżeli pierwszy dzień okresu, na który przyznano świadczenie rehabilitacyjne, przypada w III kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjęta do obliczenia tego świadczenia ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego dla celów emerytalnych w I kwartale tego roku kalendarzowego w stosunku do III kwartału ubiegłego roku kalendarzowego;
4) jeżeli pierwszy dzień okresu, na który przyznano świadczenie rehabilitacyjne, przypada w IV kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjęta do obliczenia tego świadczenia ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego dla celów emerytalnych w II kwartale tego roku kalendarzowego w stosunku do IV kwartału ubiegłego roku kalendarzowego.
3. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", w terminie do ostatniego dnia każdego kwartału kalendarzowego, wskaźnik waloryzacji, obliczony według zasad określonych w ust. 2, obowiązujący w następnym kwartale.
Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego jest zależna od podstawy wymiaru zasiłku chorobowego pobieranego przed świadczeniem, tj. od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wypłaconego za odpowiednie miesiące kalendarzowe poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy i wynosi:
- 90% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres pierwszych trzech miesięcy (90 dni) i 75% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za pozostały okres lub
- 100% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego - jeżeli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży (dla udokumentowania wypłaty świadczenia w takiej wysokości należy przedłożyć zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży).
Świadczenie rehabilitacyjne może być przyznane po wyczerpaniu okresu zasiłkowego, tj. po upływie 182 lub 270 dni pobierania zasiłku chorobowego (ewentualnie 91 dni w przypadku zasiłku chorobowego przysługującego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego).
Świadczenie rehabilitacyjne, tak jak zasiłek chorobowy, przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy (określony w decyzji ZUS), nie wyłączając dni wolnych od pracy.
Dla celów obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego podstawa wymiaru zasiłku chorobowego (pobieranego bezpośrednio przed świadczeniem rehabilitacyjnym) podlega waloryzacji wskaźnikiem waloryzacji obowiązującym w kwartale, w którym przypada pierwszy dzień okresu świadczenia rehabilitacyjnego. I tak np. jeżeli pierwszy dzień świadczenia rehabilitacyjnego, przyznanego po wyczerpaniu okresu zasiłkowego, przypada w I kwartale danego roku, to podstawa wymiaru tego świadczenia ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w III kwartale w stosunku do I kwartału ubiegłego roku kalendarzowego.
Ważne: Waloryzacja podstawy wymiaru zasiłku chorobowego polega na podwyższeniu tej podstawy wskaźnikiem waloryzacji ogłoszonym przez Prezesa ZUS dla kwartału, w którym przypada pierwszy dzień świadczenia rehabilitacyjnego.
|
Zasady waloryzacji obejmują wyłącznie podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, po którym zostało przyznane świadczenie rehabilitacyjne. Nie waloryzuje się więc podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, jeżeli bezpośrednio po wyczerpaniu okresu zasiłkowego osoba ubezpieczona nabyła prawo do zasiłku opiekuńczego lub macierzyńskiego.
Pracownik był niezdolny do pracy z powodu choroby w okresie od 5 października 2023 r. do 3 kwietnia 2024 r. (182 dni). Po wyczerpaniu okresu zasiłkowego lekarz orzecznik ZUS przyznał mu prawo do świadczenia rehabilitacyjnego na okres 6 miesięcy, tj. od 4 kwietnia do 30 września 2024 r. (180 dni). Ponieważ pierwszy dzień świadczenia rehabilitacyjnego przypada w II kwartale 2024 r., podstawa wymiaru zasiłku chorobowego uległa podwyższeniu wskaźnikiem waloryzacji obowiązującym dla tego kwartału, tj. o 107,6%.
Zakładając, że podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowiła kwota 4.141,92 zł, to podstawę wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego (po waloryzacji) stanowi kwota 4.456,71 zł, tj. 4.141,92 zł x 107,6%.
Gdyby pierwszy dzień świadczenia rehabilitacyjnego przypadał w I kwartale 2024 r., to podstawa wymiaru także podlegałaby waloryzacji - wskaźnik waloryzacji wynosił 101,0%.
W razie przyjęcia do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego kwoty minimalnego wynagrodzenia pracowników pomniejszonej o kwotę odpowiadającą 13,71% tego wynagrodzenia, w związku z tym, że faktyczna podstawa wymiaru była niższa od najniższej podstawy wymiaru zasiłku zagwarantowanej w art. 45 ustawy zasiłkowej, waloryzacji podlega faktyczna podstawa wymiaru. Zwaloryzowana podstawa wymiaru zasiłku nie może być niższa od odpowiedniej kwoty minimalnego wynagrodzenia pracowników pomniejszonego o 13,71%.
Pracownik chorował w okresie od 9 października 2023 r. do 7 kwietnia 2024 r. (182 dni). Podstawę wymiaru wynagrodzenia, a następnie zasiłku chorobowego stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres od października 2022 r. do września 2023 r. w wysokości 2.931,70 zł. Kwota ta była niższa od najniższej podstawy wymiaru zasiłku, dlatego jako podstawę wymiaru przyjęto kwotę najniższą, tj. 3.106,44 zł, a od 1 stycznia 2024 r. - 3.660,42 zł.
Od 8 kwietnia 2024 r. pracownikowi przyznano świadczenie rehabilitacyjne na okres 3 miesięcy (90 dni), tj. do 6 lipca 2024 r. Zwaloryzowana kwota faktycznej podstawy wymiaru zasiłku chorobowego wynosi 3.154,51 zł (2.931,70 zł x 107,6%). Kwota ta jest niższa od najniższej podstawy wymiaru (3.154,51 zł < 3.660,42 zł), dlatego jako podstawę wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego w okresie od 8 kwietnia do 30 czerwca 2024 r. przyjęto kwotę 3.660,42 zł, a od 1 do 6 lipca 2024 r. kwotę 3.710,47 zł (najniższa podstawa wymiaru obowiązująca odpowiednio w I i II półroczu 2024 r.).