| Rekompensata dla branży energochłonnej nie jest zwolniona z podatku dochodowego, nawet jeśli podatnik działa na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Rekompensata taka nie stanowi bowiem dotacji.
|
Z uzasadnienia
"(...) spór w niniejszej sprawie sprowadza się do oceny, czy Rekompensata otrzymana/uzyskiwana w przyszłości od Prezesa URE stanowi/będzie stanowić przychód (dochód) podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na gruncie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.
Innymi słowy, rozstrzygnięcie sporu w niniejszej sprawie sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, czy otrzymaną przez Spółkę Rekompensatę można traktować jako przychód z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie Zezwolenia, w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, czy też należy traktować taki przychód jako niezwiązany z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie SSE i tym samym nieobjęty zwolnieniem podatkowym. Przy czym Spółka wprost w opisie zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego we wniosku wskazała, że Rekompensata została przyznana w związku z prowadzoną działalnością strefową (infrastrukturą produkcyjną znajdującą się w zakładzie Spółki i na terenie wskazanym w Zezwoleniu). (...)
Przy określaniu, czy wskazane zwolnienie ma zastosowanie należy zatem wziąć pod uwagę dwa kryteria wynikające z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, tj.: dochód (przychód) musi pochodzić z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE oraz dochód (przychód) musi pochodzić z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE.
W niniejszej sprawie kluczowe znaczenie dla stwierdzenia, czy dane dochody podlegają zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT ma wykładnia pojęcia »działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia«.
Należy przypomnieć, że samo pojęcie »działalność gospodarcza« nie zostało wyjaśnione na gruncie u.p.d.o.p., ale jego definicja zamieszczona została w różnych ustawach, w tym m.in. w Ordynacji podatkowej (art. 3 pkt 9) oraz w ustawie Prawo przedsiębiorców.
Jednakże to nie zakres tego pojęcia był w sprawie sporny, lecz sformułowanie odnoszące się dochodów uzyskiwanych z takiej działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
W ocenie Sądu rację przy tym należy przyznać Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej, że za takie dochody uznać należy dochody bezpośrednio generowane, będące nieodzownym następstwem (efektem) tak rozumianej, jak w podanej definicji, aktywności przedsiębiorcy, nie zaś dochody związane z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
Innymi słowy, przez dochody uzyskiwane z prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej rozumieć należy dochody uzyskiwane z odpłatnego zbycia towarów, usług, praw majątkowych, wytworzonych (świadczonych) przez przedsiębiorcę w zwykłym toku prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej.
Natomiast nie stanowią tak rozumianych dochodów przysporzenia opisane we wniosku. Choć pozostają w związku z działalnością produkcyjną prowadzoną przez Spółkę na terenie SSE, to jednak nie są dochodami z takiej działalności. Wbrew twierdzeniom Spółki, nie są one nieodłącznym elementem, czy też nieodłącznym następstwem tej działalności, stosownie do uzyskanego zezwolenia.
Istnienie tego związku stanowiło dla Spółki asumpt do twierdzenia, że poprzez tego rodzaju związek, dochody z rekompensaty stały się elementem prowadzonej przez Spółkę na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej. Są to zatem dochody, które wykazują jedynie związek z prowadzoną na podstawie pozwolenia na terenie SSE działalnością gospodarczą, co zdaniem Sądu nie jest wystarczające w świetle brzmienia analizowanego przepisu.
Nie można zatem też czynić zasadnego zarzutu Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej, że ten interpretuje ściśle przepis ustanawiający zwolnienie podatkowe, gdyż pozostając na gruncie wykładni gramatycznej, uznaje, że pojęcie »przychodu uzyskiwanego z prowadzenia działalności gospodarczej«, nie obejmuje swoim zakresem - pozostających w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej przedmiotowych świadczeń. Nawet więc, jeżeli istnieją względy natury celowościowej przemawiające za przyznaniem takiego zwolnienia, to jednak w tym przypadku nie mogą przy interpretacji spornego przepisu mieć one przesądzającego znaczenia. Dotyczy to, m.in. podnoszonej przez Spółkę argumentacji odnoszącej się współmierności przychodów i kosztów ich uzyskania. Wbrew stanowisku prezentowanemu w skardze, takie jak prezentowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej rozumienie spornego przepisu nie może być uważane za jego zawężającą wykładnię. Przepis ten stanowi bowiem wyraźnie o dochodach uzyskiwanych- stosownie do posiadanego zezwolenia - z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, nie zaś o dochodach związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. (...)
Stanowisko Sądu w niniejszej sprawie stanowi więc kontynuację jednolitej od pewnego czasu linii orzeczniczej w tego rodzaju sprawach. Takie podejście do spornego przepisu zapewnia także równe traktowanie wszystkich podmiotów prowadzących działalność gospodarczą na terenie SSE, gdyż nie występuje w nim ocenne kryterium oparte na badaniu stopnia »ścisłości«, czy też »bezpośredniości« powiązania różnego rodzaju dochodów z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie SSE.
Tym samym Sąd w składzie orzekającym w niniejszej sprawie nie podziela stanowiska i kierunku wykładni art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. prezentowanego w powołanych przez Spółkę wyrokach, w których odwoływano się właśnie do kryterium istnienia funkcjonalnego związku określonych przychodów z działalnością prowadzoną na terenie SSE".
(wyrok WSA w Gdańsku z 6 sierpnia 2024 r., sygn. akt I SA/Gd 331/24 - orzeczenie nieprawomocne)
