| Podatnik osiągający w ramach prywatnego najmu przychody z wynajmu nieruchomości nie ma prawa do pomniejszenia tych przychodów o kwotę opłaconego przez siebie podatku od nieruchomości.
|
Z uzasadnienia
"(...) przedmiotem wniosku skarżącego było, czy może on przy wyliczeniu podatku z tytułu najmu pomniejszyć podstawę opodatkowania (przychód) o wartość opłaconego podatku od nieruchomości. Przy tym wskazano, że wniosek dotyczy roku 2023, podatnik jest emerytem, nie prowadzi działalności gospodarczej, wynajem ma charakter prywatny.
Na tle przedstawionego przez skarżącego stanu faktycznego wyrażono stanowisko, zgodnie z którym skarżący uzyskując przychody z tytułu najmu nieruchomości - placu wraz z częścią budynku opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym, nie może, w oparciu o art. 11 ust. 1 u.z.p.d. pomniejszyć tych przychodów (a więc podstawy opodatkowania) w 2023 r. o zobowiązanie z tytułu podatku od nieruchomości wynikające nakazu płatniczego z 31 stycznia 2023 r. w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego za 2023 r.
Według przeciwnego poglądu skarżącego w niniejszej sprawie, odmowa rozliczenia we wskazany sposób podatku od nieruchomości, powoduje, że przychód jest zawyżony, a jego dochód zaniżony, zaś dokonana wykładnia przepisów ustawy podatkowej narusza przepisy prawa materialnego, tj. art. 11 ust. 1 u.p.z.d. oraz przepisy postępowania w szczególności art. 120 i art. 121 O.p.
W ocenie Sądu stanowisko organu zawarte w spornej interpretacji jest prawidłowe i nie narusza prawa.
Kluczowe w rozpoznanej sprawie jest brzmienie art. 11 ust. 1 u.z.p.d., zgodnie z którym, podatnik uzyskujący przychody wymienione w art. 6 ust. 1, 1a i 1d, opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, może odliczyć od przychodów stratę, o której mowa w art. 9 ust. 3-3b ustawy o podatku dochodowym, oraz wydatki określone w art. 26 ust. 1 pkt 2, 2a, 2b, 2c, 5-6a i 9, art. 26h ust. 1 oraz art. 26hb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, jeżeli nie zostały odliczone od dochodu lub nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym.
Jak słusznie wskazał organ, stosownie do ww. przepisu, podatnik korzystający z opodatkowania w formie ryczałtu przychodów z najmu prywatnego ma uprawnienie do odliczania od podstawy opodatkowania (od przychodu) ściśle wskazanych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków, tj.: 1) strat podatkowych; 2) zapłaconych w roku podatkowym wskazanych składek na ubezpieczenia społeczne; 3) wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego w roku podatkowym; 4) składek członkowskich (do limitu 849 zł) na rzecz związków zawodowych; 5) dokonanych zwrotów nienależnie pobranych świadczeń; 6) wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne; 7) wydatków ponoszonych przez podatnika z tytułu użytkowania sieci Internet, do kwoty 760 zł; 8) darowizn przekazanych na określone cele (m.in. na: OPP, kult religijny, krwiodawstwo, kształcenie zawodowe publicznym szkołom); 9) wydatków w ramach ulgi termomodernizacyjnej; 10) wydatków w ramach ulgi na zabytki.
Z powyższego wynika, że ustawa o zryczałtowanym podatku bezpośrednio wskazuje dopuszczalne odliczenia od przychodu. Katalog odliczeń jest zamknięty, co oznacza, że podatnik opodatkowujący przychody na zasadzie ryczałtu nie ma możliwości pomniejszania podstawy opodatkowania o inne wydatki niż te, które zostały określone w art. 11 u.z.p.d. W ocenie Sądu, ww. przepis jest jasny. Nie można mieć żadnych wątpliwości interpretacyjnych, które mogłyby być rozstrzygane na korzyść skarżącego.
(...) Sąd uznał, że przy interpretacji spornych przepisów istotne jest, że brak jest podstaw prawnych, aby w odniesieniu do wnioskodawcy stosować dodatkowe, nie ujęte w katalogu wydatków odliczenia pomniejszające podstawę opodatkowania, gdyż stanowiłoby to wykładnię contra legem, naruszającą zasady określone w art. 84 i art. 217 Konstytucji, na co słusznie zwrócił uwagę organ.
W odniesieniu do stanu faktycznego sprawy, brak było więc przepisów regulujących odliczenie od ryczałtu (od przychodów) wydatków na podatek od nieruchomości. Zasady powszechności i równości opodatkowania nie pozwalają na objęcie odliczeniem wydatków, których przepis ustawowy wprost nie wymienia. (...)
Gdyby celem ustawodawcy w ustawie o ryczałcie ewidencjonowanym było umożliwienie podatnikowi odliczenia podatku od nieruchomości w ramach przychodu z najmu, wyraziłby taką intencję wprost w spornej normie".
(wyrok WSA w Szczecinie z 7 sierpnia 2024 r., sygn. akt I SA/Sz 261/24 - orzeczenie nieprawomocne)
