| Na potrzeby opodatkowania estońskim CIT podatnikami rozpoczynającymi prowadzenie działalności są podmioty, które dokonały wyboru opodatkowania w formie ryczałtowej wraz z rozpoczęciem działalności gospodarczej.
|
Z uzasadnienia
"Spór w niniejszej sprawie dotyczy odpowiedzi na pytanie czy Skarżąca powinna być kwalifikowana jako podatnik rozpoczynający prowadzenie działalności, co powoduje, że może skorzystać z ułatwień w zakresie spełnienia warunku zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, zgodnie z art. 28j ust. 2 ustawy o CIT.
(...) organ podatkowy słusznie uznał, iż stanowisko Skarżącej jest nieprawidłowe. Spółka bowiem nie powinna być kwalifikowana jako podmiot rozpoczynający prowadzenie działalności w myśl art. 28j ust. 2 ustawy o CIT, a zatem nie może skorzystać z ułatwień w zakresie spełnienia warunków zatrudnienia, a których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.
Po pierwsze wskazać należy, że w myśl art. 28e ust. 2 ustawy o CIT, jeżeli podatnik dokonał wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przed upływem przyjętego roku podatkowego, zgodnie z art. 28j ust. 5, za pierwszy rok podatkowy opodatkowania ryczałtem uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca miesiąca przyjętego przez podatnika roku obrotowego. W niniejszej sprawie spółka określiła jako dzień wyboru opodatkowania ryczałtem datę 1 stycznia 2024 roku, a więc dzień należący do już trwającego drugiego roku podatkowego dla ww. spółki. Z brzmienia cytowanego powyżej art. 28j ust. 5 ustawy o CIT, wynika wprost, że jeżeli wnioskodawca zaplanował od 1 stycznia 2024 roku zastosowanie opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek, będzie miał on obowiązek zamknąć księgi rachunkowe na 31 grudnia 2023 r. oraz sporządzić sprawozdanie finansowe zgodnie z przepisami o rachunkowości za okres od 22 grudnia 2023 roku do 31 grudnia 2023 roku.
Nie sposób uznać, że Spółka znajdująca się w drugim roku podatkowym dopiero rozpoczyna swoją działalność. Literalna wykładnia pojęcia »rozpoczyna działalność« prowadzi do konstatacji, że Spółka w roku 2024 jest podmiotem prowadzącym (kontynuującym) swoją działalność, którą rozpoczęła w 2023 roku, który był pierwszym rokiem podatkowym spółki z uwagi na to, że na koniec grudnia 2023 roku Spółka zamknęła księgi i sporządziła sprawozdanie finansowe. Słusznie w orzecznictwie przyjmuje się, że »punktem wyjścia w procesie wykładni jest zawsze warstwa językowa interpretowanego przepisu prawa, ponieważ wykorzystanie reguł budowy zdań oraz znaczenie poszczególnych wyrazów czy zwrotów, a w konsekwencji zastosowanie reguł semantyki i syntaktyki, pozwala na ustalenie w pewnym stopniu znaczenia tekstu prawnego (B. Brzeziński: Podstawy wykładni prawa podatkowego, Gdańsk 2008, s. 10-14). Podstawową dyrektywą wykładni językowej jest dyrektywa języka potocznego. Dyrektywa ta jednak nie jest wartością bezwzględną, są bowiem sytuacje usprawiedliwiające skorzystanie z pozajęzykowych reguł wykładni (wykładni systemowej, funkcjonalnej czy też celowościowej). Jednakże w orzecznictwie i piśmiennictwie dość powszechnie aprobowany jest pogląd, że przepisy dotyczące ulg podatkowych, a więc stanowiące wyjątek od zasady powszechności i równości opodatkowania, należy interpretować w sposób ścisły. Postuluje się nawet zakaz wykładni rozszerzającej wyjątków - exceptiones non sunt extendendae (L. Morawski: Zasady wykładni prawa, Toruń 2010, s. 193)«. (Wyrok NSA(7w) z 4.12.2012 r., II FPS 3/12, ONSAiWSA 2013, nr 3, poz. 41.).
Wnioskodawca nie będzie zatem podmiotem rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej, gdyż z dniem 31 grudnia 2023 r. zakończył się jego pierwszy rok podatkowy. W odniesieniu do Skarżącej zastosowanie art. 28j ust. 2, byłoby możliwe w przypadku podjęcia przez nią decyzji o opodatkowaniu ryczałtem w pierwszym roku podatkowym. Należy podkreślić, że nie sposób uznać, iż księgi są zamykane przez podmiot, który rozpoczyna działalność. Powyższe świadczy o tym, że działalność jest już prowadzona. Eksponowana przez Skarżącą okoliczność, że sprawozdanie finansowe wykazuje prawie same pozycje zerowe świadczy wyłącznie o tym, że spółka nie osiągnęła w 2023 roku zysku z prowadzonej działalności, a nie że nie prowadziła działalności.
Jednocześnie brak jest podstaw do wiązania zwrotu »rozpoczynającego prowadzenie działalności« z pierwszym rokiem opodatkowania ryczałtem. Warunek przewidziany w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT przychodów osiągniętych w poprzednim roku podatkowym z tytułów wymienionych w lit. a-g) tego przepisu. Zrozumiałym jest, że podmiot rozpoczynający prowadzenie działalności nie mógł we wcześniejszym roku podatkowym osiągnąć jakichkolwiek przychodów, toteż zastosowanie wobec niego wymogu zawierającego parametr osiągniętych wcześniej przychodów (których jak wyżej wskazano, z istoty rzeczy osiągnąć nie mógł) wykluczałoby możliwość wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek wraz z rozpoczęciem działalności.
Okres pierwszego roku podatkowego, o którym mowa w art. 28j ust. 2 ustawy o CIT dotyczy czasu, w którym wyłączono konieczność spełnienia wymienionych w nim warunków do objęcia zryczałtowaną formą opodatkowania, a nie odnosi się do tego jak należy rozumieć sformułowanie rozpoczęcia prowadzenia działalności przez podatnika.
Stąd uprawniony jest pogląd wyrażony w zaskarżonej interpretacji, że podatnikami rozpoczynającymi prowadzenie działalności są podmioty, które dokonały wyboru opodatkowania w formie ryczałtowej wraz z rozpoczęciem działalności gospodarczej. (identyczne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 11 czerwca 2024 r., sygn. akt I SA/Bd 249/24)".
(wyrok WSA w Gdańsku z 6 sierpnia 2024 r., sygn. akt I SA/Gd 400/24 - orzeczenie nieprawomocne)
