Podnoszenie kwalifikacji zawodowych i polityka szkoleniowa firmy

Dodatek nr 6 do Ubezpieczeń i Prawa Pracy
nr 6 z dnia 10.03.2024
www.podpowiada.gofin.pl

wydawca: Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp.
www.gofin.pl   sklep internetowy: www.sklep.gofin.pl

Definicja i zakres polityki szkoleniowej

Obowiązujący od 26 kwietnia 2023 r. art. 29 § 3 pkt 1 lit. k K.p. obliguje pracodawcę, który zapewnia szkolenia, do umieszczenia w informacji o warunkach zatrudnienia prawa pracownika do szkoleń, a w szczególności o ogólnych zasadach polityki szkoleniowej, której nie definiuje. Nie czyni tego również dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1152 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 186 z 11.07.2019, str. 105), dalej zwana dyrektywą 2019/1152. Motyw 17 jej preambuły nakłada na pracodawcę zapewniającego szkolenia obowiązek stworzenia możliwości, aby pracownik otrzymał informację o liczbie przysługujących mu dni szkoleń rocznie oraz o ogólnej polityce szkoleniowej pracodawcy, a wymieniony przepis kodeksowy wdraża tę zasadę do polskiego porządku prawnego.

Powyższą lukę można wypełnić definicją stosowaną przez Główny Urząd Statystyczny. W słowniku pojęć dostępnym pod adresem https://stat.gov.pl/metainformacje/slownik-pojec/pojecia-stosowane-w-statystyce-publicznej/1423,pojecie.html, polityka szkoleniowa:

  • określa cele i zasady realizacji działań związanych z prowadzeniem funkcji szkoleniowej,
  • obejmuje analizę potrzeb szkoleniowych, planowanie szkoleń, realizację szkoleń i ocenę ich efektywności.

Pracodawca może wykorzystywać ten sposób jej określenia dla własnych potrzeb.

Ważne: Pracodawca ma prawo (nie musi) wprowadzić politykę szkoleniową, która obejmie zasady dotyczące podnoszenia kwalifikacji zawodowych albo będzie funkcjonować obok nich.

Jeśli zdecyduje się na powyższy krok, rekomendujemy nadanie jej postaci sformalizowanej, mimo że nie jest ona wymagana (patrz pkt 3 działu IV. dodatku). Będzie to pomocne ze względów dowodowych w kontekście przestrzegania zasad równości pracowników w zatrudnieniu oraz ich niedyskryminacji, a także z uwagi na obowiązek informacyjny z art. 29 § 3 pkt 1 lit. k K.p., którego wykonanie może nastąpić w tzw. formie uproszczonej, czyli odesłanie do odpowiednich regulacji powszechnych i wewnętrznych (art. 29 § 31 w zw. z art. 9 § 1 K.p.).

Jeśli polityka szkoleniowa pracodawcy nie dotyczy podnoszenia kwalifikacji zawodowych, o jakich mowa w art. 1031-1035 K.p., wówczas powinna określać zasady w zakresie szkoleń. To pojęcie definiuje art. 2 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 735 z późn. zm.). W myśl tego przepisu, szkolenie oznacza pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia. Pracodawca może skorzystać z tej specyfikacji, pomijając oczywiście kwestię poszukiwania pracy. Przy tak szerokiej definicji szkolenia polityka szkoleniowa pracodawcy może przewidywać różne rodzaje i formy szkoleniowe (w tym tzw. szkolenia zawodowe).