Artykuł 11 - ustalanie wysokości zasiłku chorobowego

Art. 11. 1. Miesięczny zasiłek chorobowy, z zastrzeżeniem ust. 2, wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku.

1a. (uchylony)

1b. (uchylony)

2. Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku, jeżeli niezdolność do pracy lub niemożność wykonywania pracy, o której mowa w art. 6 ust. 2:

1) przypada w okresie ciąży;

2) powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów;

3) powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy.

3. (uchylony).

4. Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.

5. Ilekroć przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego lub jego wysokości okres jest oznaczony w miesiącach, za miesiąc uważa się 30 dni.

Wysokość miesięcznego zasiłku chorobowego wynosi 80% podstawy jego wymiaru lub 100% tej podstawy, gdy niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży, powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi ich pobrania.

O niezdolności do pracy przypadającej na okres ciąży świadczy kod literowy "B" umieszczony w zaświadczeniu o czasowej niezdolności do pracy lub odrębne zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży, wystawione na zwykłym druku.

Należy zaznaczyć, że w przypadku gdy po okresie niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, za który zasiłek chorobowy został wypłacony w wysokości 80% podstawy wymiaru, pracownica urodziła dziecko, przysługuje jej wyrównanie zasiłku chorobowego do wysokości 100% podstawy wymiaru. Wyrównanie to wypłaca się na wniosek pracownicy, po przedłożeniu zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego stan ciąży w okresie niezdolności do pracy.

Zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru przysługuje również wówczas, gdy niezdolność do pracy powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy, a ponadto, gdy jest spowodowana chorobą będącą następstwem wcześniej stwierdzonego wypadku w drodze do pracy lub z pracy. Związek tej niezdolności do pracy z wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy powinien zostać stwierdzony przez lekarza odrębnym zaświadczeniem lekarskim wystawionym na zwykłym druku.

Zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru przysługuje też w sytuacji, gdy niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową (lub wynika z późniejszych następstw zaistniałych w stanie zdrowia w związku z wcześniej stwierdzonym wypadkiem lub chorobą zawodową). Prawo do tego zasiłku ustala się jednak w oparciu o przepisy ustawy wypadkowej, a zasiłek chorobowy jest finansowany z ubezpieczenia wypadkowego.

Jeżeli występują okoliczności uprawniające do wypłaty zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru, a przysługuje on z więcej niż jednego tytułu, to w takiej wysokości wypłaca się go z każdego z tych tytułów.

Przykład

Pracownik otrzymał zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA na okres od 1 do 31 marca 2024 r. (31 dni). Ponadto przedłożył pracodawcy kopię karty wypadku w drodze do pracy oraz odrębne zaświadczenie lekarskie stwierdzające, że niezdolność do pracy wynika z następstw zaistniałych w stanie zdrowia w związku z wypadkiem w drodze do pracy, któremu uległ w grudniu 2023 r. (w czasie zatrudnienia u innego pracodawcy). Za okres choroby nabył prawo do wynagrodzenia chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru.

Przykład

Pracownik zatrudniony u dwóch pracodawców w dniu 11 marca 2024 r. uległ wypadkowi w drodze z pracy do domu. W wyniku tego zdarzenia choruje do 16 kwietnia 2024 r. (37 dni). Ponieważ niezdolność do pracy pozostaje w związku z wypadkiem w drodze z pracy, pracownik nabył prawo do wynagrodzenia chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru u obydwu pracodawców.

Ważne: Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, orzeczonej zaświadczeniem lekarskim ZUS ZLA, tj. także za dni wolne od pracy.

Komentowany przepis stanowi ponadto, że ilekroć przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego okres jest oznaczony w miesiącach, za miesiąc uważa się 30 dni. Dlatego za każdy dzień niezdolności do pracy z powodu choroby wypłaca się 1/30 część podstawy wymiaru zasiłku, zwaną "stawką dzienną", bez względu na liczbę dni kalendarzowych w miesiącu, np. zasiłek chorobowy za cały luty wypłaca się w wysokości 28/30 (odpowiednio 29/30), a za cały październik w wysokości 31/30.

Przykład

Pracownik chorował od 1 lutego do 31 marca 2024 r. (60 dni). Za wskazany okres absencji chorobowej przysługiwało mu wynagrodzenie chorobowe za 33 dni (od 1 lutego do 4 marca), a następnie zasiłek chorobowy za 27 dni (od 5 do 31 marca). Podstawę wymiaru tych świadczeń stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres od lutego 2023 r. do stycznia 2024 r., tj. kwota 4.141,92 zł (pomniejszona o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika). Miesięczne kwoty ww. świadczeń wynosiły:

• za okres od 1 do 29 lutego 2024 r. (29 dni): 4.141,92 zł : 30 = 138,06 zł; 138,06 zł x 80% = 110,45 zł (stawka dzienna); 110,45 zł x 29 dni = 3.203,05 zł,
• za okres od 1 do 31 marca 2024 r. (31 dni): 110,45 zł x 31 dni = 3.423,95 zł.