Artykuł 11 - ustalanie wysokości zasiłku chorobowego

Art. 11. 1. Miesięczny zasiłek chorobowy, z zastrzeżeniem ust. 2, wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku.

1a. (uchylony)

1b. (uchylony)

2. Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku, jeżeli niezdolność do pracy lub niemożność wykonywania pracy, o której mowa w art. 6 ust. 2:

1) przypada w okresie ciąży;

2) powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów;

3) powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy.

3. (uchylony).

4. Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.

5. Ilekroć przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego lub jego wysokości okres jest oznaczony w miesiącach, za miesiąc uważa się 30 dni.

Wysokość miesięcznego zasiłku chorobowego wynosi 80% podstawy jego wymiaru lub 100% tej podstawy, gdy niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży, powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi ich pobrania.

O niezdolności do pracy przypadającej na okres ciąży świadczy kod literowy "B" umieszczony w zaświadczeniu o czasowej niezdolności do pracy lub odrębne zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży, wystawione na zwykłym druku.

Należy zaznaczyć, że w przypadku gdy po okresie niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, za który zasiłek chorobowy został wypłacony w wysokości 80% podstawy wymiaru, pracownica urodziła dziecko, przysługuje jej wyrównanie zasiłku chorobowego do wysokości 100% podstawy wymiaru. Wyrównanie to wypłaca się na wniosek pracownicy, po przedłożeniu zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego stan ciąży w okresie niezdolności do pracy.

Zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru przysługuje również wówczas, gdy niezdolność do pracy powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy, a ponadto, gdy jest spowodowana chorobą będącą następstwem wcześniej stwierdzonego wypadku w drodze do pracy lub z pracy. Związek tej niezdolności do pracy z wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy powinien zostać stwierdzony przez lekarza odrębnym zaświadczeniem lekarskim wystawionym na zwykłym druku.

Zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru przysługuje też w sytuacji, gdy niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową (lub wynika z późniejszych następstw zaistniałych w stanie zdrowia w związku z wcześniej stwierdzonym wypadkiem lub chorobą zawodową). Prawo do tego zasiłku ustala się jednak w oparciu o przepisy ustawy wypadkowej, a zasiłek chorobowy jest finansowany z ubezpieczenia wypadkowego.

Jeżeli występują okoliczności uprawniające do wypłaty zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru, a przysługuje on z więcej niż jednego tytułu, to w takiej wysokości wypłaca się go z każdego z tych tytułów.

Pracownik otrzymał zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA na okres od 1 do 31 marca 2024 r. (31 dni). Ponadto przedłożył pracodawcy kopię karty wypadku w drodze do pracy oraz odrębne zaświadczenie lekarskie stwierdzające, że niezdolność do pracy wynika z następstw zaistniałych w stanie zdrowia w związku z wypadkiem w drodze do pracy, któremu uległ w grudniu 2023 r. (w czasie zatrudnienia u innego pracodawcy). Za okres choroby nabył prawo do wynagrodzenia chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru.

Pracownik zatrudniony u dwóch pracodawców w dniu 11 marca 2024 r. uległ wypadkowi w drodze z pracy do domu. W wyniku tego zdarzenia choruje do 16 kwietnia 2024 r. (37 dni). Ponieważ niezdolność do pracy pozostaje w związku z wypadkiem w drodze z pracy, pracownik nabył prawo do wynagrodzenia chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru u obydwu pracodawców.

Komentowany przepis stanowi ponadto, że ilekroć przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego okres jest oznaczony w miesiącach, za miesiąc uważa się 30 dni. Dlatego za każdy dzień niezdolności do pracy z powodu choroby wypłaca się 1/30 część podstawy wymiaru zasiłku, zwaną "stawką dzienną", bez względu na liczbę dni kalendarzowych w miesiącu, np. zasiłek chorobowy za cały luty wypłaca się w wysokości 28/30 (odpowiednio 29/30), a za cały październik w wysokości 31/30.

Pracownik chorował od 1 lutego do 31 marca 2024 r. (60 dni). Za wskazany okres absencji chorobowej przysługiwało mu wynagrodzenie chorobowe za 33 dni (od 1 lutego do 4 marca), a następnie zasiłek chorobowy za 27 dni (od 5 do 31 marca). Podstawę wymiaru tych świadczeń stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres od lutego 2023 r. do stycznia 2024 r., tj. kwota 4.141,92 zł (pomniejszona o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika). Miesięczne kwoty ww. świadczeń wynosiły:

• za okres od 1 do 29 lutego 2024 r. (29 dni): 4.141,92 zł : 30 = 138,06 zł; 138,06 zł x 80% = 110,45 zł (stawka dzienna); 110,45 zł x 29 dni = 3.203,05 zł,
• za okres od 1 do 31 marca 2024 r. (31 dni): 110,45 zł x 31 dni = 3.423,95 zł.